نقش شخصیت در سکوت کارکنان و ایجاد بی‌تفاوتی سازمانی

  پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شخصیت در سکوت میان کارکنان و ایجاد بی­تفاوتی سازمانی اجرا شد. جامعۀ آماری شامل کلیۀ کارکنان ادارۀ کل ورزش و جوانان استان کرمان بود که به روش تمام­شماری، همگی جزو نمونۀ تحقیق محسوب شدند (92=n). گردآوری داده­ها با استفاده از پرسشنامه­های شخصیت (دنوی و اُسوالد، 2012)، سکوت کارکنان (برینزفیلد، 2009) و بی­تفاوتی سازمانی (دانایی­فرد و همکاران، 1389) انجام گرفت. از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر برای تحلیل داده­ها استفاده شد. نتایج، حاکی از وجود ارتباط معکوس و معنادار میان وظیفه­شناسی، تجربه‌پذیری و برون­گرایی با سکوت و بی­تفاوتی سازمانی بود. یافته­های حاصل از تحلیل مسیر نیز نشان داد شخصیت بر سکوت کارکنان و بی­تفاوتی سازمانی تأثیری مستقیم دارد و از طریق سکوت کارکنان نیز بر بی‌تفاوتی اثر غیرمستقیم می­گذارد. با توجه به یافته­ها می­توان نتیجه­ گرفت کارکنان وظیفه­شناس، تجربه­پذیر و برون­گرا، در مقابل مشکلات سازمان سکوت نخواهند کرد و به آیندۀ سازمان حساس خواهند بود. در نتیجه اگر سازمان­ها به­دنبال ایجاد فرهنگ اظهار نظر در سازمان هستند، باید شخصیت را به­عنوان بخشی از فرایند برنامه­ریزی منابع انسانی در نظر بگیرند.